پاداش عشق

تو را ميشناسم



تو از جنس احساس يك بوته نسرين           
                                                                                       تو با چكه هاي شفق آشنايي
تو سر فصل لبخند هر برگ ياسي              
                                                                                      ير پژواك سرخ صدايي
تو رنگين كماني ز چشمان موجي              
                                                                                      تو رمز رسيدن به اوج خداي

 تو در شهر روياييم كلبه دل                       
                                                                                      تو يك قصه از .اژه ابتدايي
تو از آه يك ابر مرطوب و تنها                   
                                                                                     تو باراني از سرزمين وفايي
تورا مثل چشمان خود مي شناسم                   
                                                                                     اگر چه ز مژگان چشمم جدايي
 تو يك جرعه از ژاله چشم يك گل                    
                                                                                     تو تعبيري از وسعت انتهايي
تو گيسوي زرين يك بيد مجنون                      
                                                                                      تو با راز قلب صدف آشنايي
تو امضايي از بال سرخ پرستو                      
                                                                                    تو يك ترجمه از كتاب صفايي
تو با قايقي از بلور گل بخ                            
                                                                                    رسيدي به شهري پر از روشنايي
تو با درد سرخ شكستن همآوا                        
                                                                                    تو صندوقچه امني از رازهايي
تو از مهرباني كتابي نوشتي                            
                                                                                   كه آغاز آن بودن شعر رهايي
تو در شهر آيينه ها مي نشيني                         
                                                                                   تو بر زخم سرخ شقايق دوايي
تو تكثير يك آيه از قامت سبزه هايي                  
                                                                                   تو موسيقي كوچ يك قوي تنها
تو شعري به رنگ سحر مي سرايي                  
                                                                                   تو تكراري از آرزوهاي موجي 
تو شهدي به شيريني يك دعايي                        
                                                                                  تو در جهان يك شمع سوزان نهاني
تو چون پنجره شاهدي بي صدايي                       
                                                                                  تو آموزگار دبستان عشقي
تو دفترچه خاطرات صبايي                              
                                                                                 تو در سوز سرخ مناجات بلبل
تو در كوچه آبي قصه هايي                           
                                                                                  تو در سرزمين افق ناپديدي
تو بر زخم آلاله دل شفايي                           
                                                                                ترا در اين دل غزل هم ندديم
بگو در كدامين دل و در كجايي                      

 

شعر يعني


شعر يعني با افق يك دل شدن
يا لباسي از شقايق دختن
شعر يعني با وجود خستگي
بر سر پروانه دل سوختن
شعر يعني سري از اسرار عشق
شعر يعني يك ستاره داشتن
شعر يعني يك نگاه خسته را
از كوير گونه اي برداشتن
شعر يعني داستاني نا تمام
شعر يعني جاده اي بي انتها
شعر يعني گفتن از احساس موج
در كنار حسرت پروانه ها
شعر يعني آه سرخ لاله ها
شعر يعني حرف پنهان در نگاه
شعر يعني ترجمان يك نفس
عمق سايه روشن دشت پگاه
شعر يعني يك زلال بي دريغ
شعر يعني راز قلب يك صدف
شعر يعني درد دلهاي نسيم
حرفي از تنهايي سبز علف
شعر يعني تاب خوردن روي موج
در كنار بركه ساحل ساختن
شعر يعني هديه اس از آسمان
بهر ياسي بي نوا انداختن
شعر يعني فصلي از سال نگاه
شعر يعني عاشقانه زيستن
شعر يعني پولكي از عشق را
روي دامان كويري ريختن
شعر يعني حس يك پرواز محض
در ميان آسمان پيدا شدن
شعر يعني در حصار زندگي
غرث در گلواژه رويا شدن
شعر يعني قصه يك آرزو
شعر يعني ابتداي يك غروب
شعر يعني تكه اي از آسمان
شعر يعني وصف يك انسان خوب
شعر يعني قلعه اي از جنس عشق
كم كنم از واژه و حرف و سخن
شعر يعني حرف قلبي سرخ و پاك
نه عبوري ساده چون اشعار من